Een plastic maaltijd
lonkt de klanten naar binnen;
een buitenkansje.

Tokyo, woensdag 11 oktober 2017

Foto en tekst door Dolf

De lunchpauze was begonnen en ik had teveel getreuzeld. Iedereen was al op weg om eten te vinden.

Nu zijn er uiteraard verschillende mogelijkheden. Ik had geen zin in iets van de 'conbini' (コンビニ), de overal aanwezige superkleine supermarkten. De naam betekent gemakswinkel (convenience store) en ze hebben altijd verschillende maaltijden/bento's te koop.

Dus ik ging er op uit. En liep een nog onbekend deel van de wijk in. Een wat kleinschaliger deel. En daar op straat en in de etalages ligt het voedsel in plastic nagemaakt uitgestald. Net echt.

En het bovenstaande plastic voedsel leek me smakelijk. Warm eten, divers en met een toetje. Zo leek het tenminste. Want eigenlijk had ik geen idee wat het allemaal was, behalve dan dat de hele lunch (ランチ/ranchi) me 800 Yen (円) zou kosten. Voor €6 kon ik me geen buil vallen, dus ik ging naar binnen.

Ik kreeg een tafel toegewezen. Een menukaart in het Japans en een glas water. Ik bestelde lunch A en wachtte af. Er klonk hele fijne jazz, en dat wil wat zeggen want sommige jazz vind ik ronduit vervelend. Maar deze niet. Erg vrolijk.

Er zaten allemaal mensen zo uit kantoor, alleen of gezellig met elkaar te eten. Niet iedereen bestelde zo te zien een standaard lunch-set, veel hadden een enkel gerecht. Dat is uiteraard goedkoper.

De keuken is is halfopen en als ik had opgelet had ik kunnen zien hoe snel alles ging. In twee minuten had ik m'n lunch op tafel staan. En het leek wel erg goed op het plastic exemplaar (zie hieronder/hiernaast).

Nog steeds weet ik niet helemaal precies wat ik heb gegeten, maar het smaakte uitstekend. Ik weet in ieder geval dat er garnalen in zaten; in de tomaat met ei. En dat het toetje inderdaad een toetje was: pudding.

Het enige nadeel is dat men mag roken, maar het plafond is hoog en ze roken hooguit één sigaret voor het eten. En niet iedereen doet dat.

Een geslaagde spontane actie; al zeg ik het zelf. Ik ging naar de kassa, rekende af en zei nog in m'n beste Japans dat het erg had gesmaakt.
ごちそうさまでした, おいしかったです
En ik werd gelukkig begrepen. ;-)

(Bonus: Streetview-link)